Trzmiele należą do owadów które posiadają żądło. Jest ono pozbawione kolców dlatego robotnice i królowa mogą żądlić wielokrotnie. Są jednak mało agresywne i atakują tylko w ostateczności sprowokowane celowym niepokojeniem w pobliżu gniazda.

Mogą reagować także na zapach potu, perfum, wody po goleniu czy na przykład na odzież w kolorze niebieskim. Niepokojone wylatują z ula i część z nich kładzie się na grzbiecie z wyciągniętymi odnóżami a pozostałe szybko krążą nad napastnikiem i dopiero jeżeli się nie oddali żądlą. Po wstrzyknięciu jadu wkrótce powstaje miejscowa reakcja alergiczna w postaci zaczerwienienia, puchnięcia i swędzenia skóry utrzymująca się przez wiele godzin lub dni co dla osób nieuczulonych nie stanowi niebezpieczeństwa. W celu złagodzenia objawów można zastosować kompresy chłodzące, maści i leki antyhistaminowe.

Najbardziej niebezpieczne jest użądlenie w jamie ustnej lub w gardle co wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej ze względu na groźbę zatrzymania oddechu. W rzadkich wypadkach zwłaszcza po wielokrotnym użądleniu u dzieci lub osób uczulonych może wystąpić ogólna reakcja alergiczna objawiająca się wymiotami, biegunką, dreszczami, poceniem się, palpitacjami serca lub utratą przytomności. Może dojść do wstrząsu anafilaktycznego skutkującego znacznym spadkiem ciśnienia tętniczego powodującym zagrożenie dla życia. W tej sytuacji należy natychmiast wezwać pomoc lekarską.

Osoby przeszkolone w udzielaniu pierwszej pomocy mogą podać leki antyhistaminowe, kortykosteroidy a w najcięższych przypadkach adrenalinę. Nie wolno zatrudniać osób ze stwierdzoną alergią na jad trzmieli do pracy przy obsłudze uli. Także kobiety w ciąży i osoby zażywające leki z grupy beta blokerów mogą być narażone na podwyższone ryzyko powikłań po użądleniach.

Wszystkie osoby pracujące z trzmielami powinny być poinformowane o możliwych zdrowotnych konsekwencjach użądleń przez te owady.